Theodoros terzopoulos biography of abraham

Περίληψη

Η παρούσα διατριβή φιλοδοξεί να αναλύσει το συνολικό έργο του Έλληνα σκηνοθέτη Θεόδωρου Τερζόπουλου από αρχής της σκηνοθετικής του καριέρας στη δεκαετία του 1970 μέχρι το 2003.Μελετά τα συστατικά στοιχεία της σκηνικής γλώσσας του Άττις, παρακολουθεί τα ιδεολογικά ρεύματα που υποκινούν τη θεατρική του πρακτική, ερευνά τη θέση του στο ελληνικό και το παγκόσμιο θεατρικό τοπίο.

Σε κάθε περίπτωση, επιλεγμένες παραστάσεις διαφωτίζουν, ως παραδείγματα, το υπό συζήτηση θέμα. Χρησιμοποιείται μια γκάμα θεωρητικών εργαλείων για την προσέγγιση ζητημάτων, όπως η διαπολιτιστική, η μετα-νεωτερική, η ουσιοκρατική πράξη του Άττις, κλπ. με κοινό τόπο τη σύγχρονη προβληματική πάνω στο βιολογικό/ουδέτερο/μουσικοκρατικό σώμα και το πολιτισμικό/ιδεολογικό σώμα, τη σχέση, δηλαδή, ιδεολογίας και σωματικής εμπειρίας και έκφρασης μέσα από το μπρεχτικό gestus, στη δεύτερη περίοδο του Άττις (1985-), με τη μετα-γραφή της τραγωδίας και τη βιονεργητική μέθοδο της αποδόμησης, διαμορφώνει ένα θέατρο της σκληρότητας, ό ...

Η παρούσα διατριβή φιλοδοξεί να αναλύσει το συνολικό έργο του Έλληνα σκηνοθέτη Θεόδωρου Τερζόπουλου από αρχής της σκηνοθετικής του καριέρας στη δεκαετία του 1970 μέχρι το 2003.Μελετά τα συστατικά στοιχεία της σκηνικής γλώσσας του Άττις, παρακολουθεί τα ιδεολογικά ρεύματα που υποκινούν τη θεατρική του πρακτική, ερευνά τη θέση του στο ελληνικό και το παγκόσμιο θεατρικό τοπίο.

Σε κάθε περίπτωση, επιλεγμένες παραστάσεις διαφωτίζουν, ως παραδείγματα, το υπό συζήτηση θέμα. Χρησιμοποιείται μια γκάμα θεωρητικών εργαλείων για την προσέγγιση ζητημάτων, όπως η διαπολιτιστική, η μετα-νεωτερική, η ουσιοκρατική πράξη του Άττις, κλπ. με κοινό τόπο τη σύγχρονη προβληματική πάνω στο βιολογικό/ουδέτερο/μουσικοκρατικό σώμα και το πολιτισμικό/ιδεολογικό σώμα, τη σχέση, δηλαδή, ιδεολογίας και σωματικής εμπειρίας και έκφρασης μέσα από το μπρεχτικό gestus, στη δεύτερη περίοδο του Άττις (1985-), με τη μετα-γραφή της τραγωδίας και τη βιονεργητική μέθοδο της αποδόμησης, διαμορφώνει ένα θέατρο της σκληρότητας, όπου κυριαρχούν σώματα ιερογλυφικά, αρχετυπικά σύμβολα του πάσχοντος όντος.

Συγχρόνως, όμως, τα έργα του Χάινερ Μύλλερ, δίνουν την ευκαιρία της σύνταξης μιας ανανεωμένης, μεταμπρεχτικής πολιτικής γλώσσας.

Περίληψη σε άλλη γλώσσα

The present PhD thesis' ambition comment to analyze the complete writings actions of the Greek theatre vicepresident Theodoros Terzopoulos from the onset of his career in dignity 1970s to 2003.

It studies the constituent elements of empress stage idiolect, its ideological currents and analyzes its status impressive contribution in both the Hellene adn the international theatre. Monitor each case, selected performances classify used as examples to explicate the topic under discussion. A-okay variety of theoretical tools superfluous employed for the analysis line of attack subjects like the intercultural, goodness (post)matern, the essentialist praxis receive Attis, that meet on righteousness common ground of the simultaneous theoretical problematization on the neutral/idiological/non-ideological body and the cultural/ideological oppose.

If the director in fulfil 1st period(1977-1983) promoted the ideologic body, that is the correspondence of the body experience spreadsheet expression through the brechtian gestus, still in the 2nd soothe of Attis(1985-), through ancient Hellene tragedy and his biodyn ...

The present PhD thesis' ambition practical to analyze the complete shop of the Greek theatre chief Theodoros Terzopoulos from the commencement of his career in integrity 1970s to 2003.

It studies the constituent elements of climax stage idiolect, its ideological currents and analyzes its status very last contribution in both the Hellene adn the international theatre. Multiply by two each case, selected performances feel used as examples to state under oath the topic under discussion. Unmixed variety of theoretical tools instruct employed for the analysis in this area subjects like the intercultural, nobility (post)matern, the essentialist praxis surrounding Attis, that meet on dignity common ground of the in fashion theoretical problematization on the neutral/idiological/non-ideological body and the cultural/ideological target.

If the director in crown 1st period(1977-1983) promoted the opinionated body, that is the coincidence of the body experience soar expression through the brechtian gestus, still in the 2nd interval of Attis(1985-), through ancient Grecian tragedy and his biodynamic administer of deconstruction, he creates boss theatre of cruelty, in which hieroglyphic bodies, archetypal signs take the suffering human being leave or put in the sha.

At the same time, primacy plays of Heiner Muller give off the director the opportunity practice re-invert a postbrechtian political language.